آسانسور برقی: در واقع نوعی تجهیزات بالا برنده برای بلند کردن اجسام در دو یا بیشتراز دو طبقه می باشد و شامل یک کابین برای حمل مسافر یا بار بوده که بین ریل های راهنما چه به صورت عمودی یا با شیب 15 درجه نسبت به خط قائم حرکت می کند.
قبل از بررسی قطعات مختلف آسانسور بایستی دو نکته را مد نظر قرارداد:
• همه دستگاه های آسانسور مانند یکدیگر ساخته نمی شوند.
• ویژگی های آسانسور و عملکرد آنها ممکن است از یک آسانسور به دیگری متفاوت باشد.
بنابراین، اجزای اصلی یک آسانسور استاندارد را که در تمام آسانسور های کششی یکسان می باشد بررسی می کنیم.
انواع آسانسورهای استاندارد:
آسانسور استاندارد با توجه به تحمل میزان بار به انواع زیر طبقه بندی شده است:
نحوه قرارگیری اجزاء درآسانسورهای استاندارد:
قرارگیری نوع الف) کابین با درب بازشوی بغل و وزنه تعادل درقسمت دیوار پشتی واقع شده است.
قرارگیری نوع ب) کابین با درب بازشوی سانترال و وزنه تعادل در قسمت دیوار پشتی واقع شده است.
قرارگیری نوع ج) کابین با درب بازشوی بغل و وزنه تعادل در قسمت بغل واقع شده است.
قرارگیری نوع ح) کابین با درب بازشوی سانترال و وزنه تعادل در قسمت بغل واقع شده است.
قطعات اصلی آسانسور:
آسانسور استاندارد شامل قطعات اصلی زیر می باشد:
1- کابین
کابین آسانسور دستگاهی برای حمل افراد و بار با وزن های مختلف می باشد که بین طبقات و ایستگاه های مختلف حرکت می کند و شامل یک قاب سنگین فولادی می باشد که کابین را در بر گرفته است.
یک کابین استاندارد آسانسور بر طبق تعداد ورودی ها و مکان قرارگیری آنها طبقه بندی می شود:
ابعاد استاندارد کابین:
برای جلوگیری از اضافه بار کابین بایستی میزان فضای قابل دسترس کابین محدود شود و به میزان بار نامی آسانسور وابسته باشد. تصویر پایین میزان ابعاد استاندارد کابین وابسته به بار نامی آسانسور آورده شده است.
تعداد سرنشینان آسانسور با توجه به فرمول زیر محاسبه می شود:
75 / بار نامی = تعداد سرنشینان
که در آن 75 نمایانگر وزن میانگین اشخاص بر حسب کیلو گرم می باشد.
تعداد افراد به دست آمده از فرمول بایستی به نزدیکترین رقم رند شود.
تعاریف زیر برای ابعاد کابین بسیار مهم می باشد:
قطعات کابین آسانسور:
کابین آسانسور شامل قطعات به شرح زیر می باشد:
مانند:
1) کاراسلینگ:
کاراسلینگ یک عنصر حمل بار در کابین آسانسور بوده و علاوه بر آن نقش جلوگیری از لرزش های کابین در حین حرکت را نیز دارد.
انواع کاراسلینگ:
کاراسلینگ دارای دو نوع اصلی می باشد:
این کاراسلینگ ها ممکن است به همراه سیستم ترمز و یا بدون آن وجود داشته باشند.
قطعات اصلی کاراسلینگ:
سردرب بالایی سیستم تعلیق کابین می باشد که می تواند نوع 1-1 یا 2-1 باشد و از یک جفت از پولی های پلی آمیدی با قطر 360 میلی متر استفاده می کند. همچنین این سیستم تعلیق برای لغزش یا چرخش کفشک های راهنما نیز طراحی شده است. سیستم ترمز نیز در سردرب بالایی قرار گرفته است.
سردرب پایینی حمل کننده کف کابین از طریق یک فشار مداوم فنری که در قسمت پایینی جداساز واقع شده است عمل می کند. چرخ دنده ایمنی نیز در قسمت سردرب پایینی قراردارد.
قاب کناری قابل تنظیم از لحاظ ارتفاع شامل دو بخش جوش خورده به یکدیگر می باشد و به قسمت های سردرب بالایی و پایینی متصل شده اند.
کابین کلی آسانسور بایستی کاملا توسط دیوارها، کف و سقف احاطه شده باشد و بنابراین تنها خروجی آن درب کابین، درب خروج اضطراری و سیستم تهویه است.
الف)کف کابین:
کف کابین بایستی دارای قدرت مکانیکی مناسب بوده تا قادر به تحمل نیروهای وارده بر آن در حین عملکردهای معمول، عملکرد ترمز ایمنی و تأثیر کابین بر روی ضربه گیر ها باشد.
اندازه کف کابین به همان اندازه کابین ( عرض و عمق) می باشد. معمولا کف کابین را با روکشی از جنس PVC یا سنگ مرمر یا گرانیت می پوشانند، لازم به ذکر است که جنس کف کابین با توجه به نیاز های مشتری می تواند تغییر کند.
ب)سقف کابین:
سقف کابین طوری طراحی شده است تا حین عملیات خدمات و بازبینی بدون اینکه شکل آن تغییر کند، دو نفر بتوانند بر روی آن قرار بگیرند. بر روی سقف کابین می توان درب خرج اضطراری، فن دمنده و نرده کار گذاشته شود.
ج)دیواره های کابین:
پانل های فولادی تا شده برای بسته شدن محیط کابین آسانسور در انواع مختلف، اندازه های و روکش های متفاوت بکار برده می شود. بر طبق زیر سه نوع پانل کابین وجود دارد:
دیوارهای کابین را می توان بر اساس نیاز مشتری با طرح های مختلف استیل یا رنگ طراحی کرد.
چ)پانل های جلویی:
مجموعه پانل های جلویی، میزان ارتفاع و مکان بازشوی درب را تعیین می کنند. دو نوع پانل جلو موجود می باشد که شامل پانل جانبی و پانل های بالایی می باشند.
ح)شاسی کابین:
شاسی عملکرد کابین COP شامل کنترل کننده های کابین مانند دکمه های طبقه دلخواه، دکمه بازشدن و بسته شدن درب، دکمه توقف اضطراری و سایر دکمه های مورد نیاز می باشد.
خ)دستگیره:
د)سقف کاذب:
ذ)درب خروج اضطراری:
ر)نرده:
ز)کف بند کابین / محافظ پا:
یک کف بند کابین / محافظ پا در پایین برخی از کابین ها موجود می باشد. این محافظ، سرنشینان آسانسور را از خطر سقوط در چاله آسانسور زیر کابین در صورت باز بودن درب ها و زمانی که هنوز به طبقه نرسیده است، محافظت می کند.
تجهیزات مکانیکی:
انواع درب کابین:
4 نوع درب کابین موجود می باشد:
روش عملکرد درب:
درب های آسانسور معمولا به وسیله یک منبع تغذیه که در بالای کابین آسانسور واقع شده است، باز می شوند. زمانیکه یک آسانسور به طبقه می رسد منبع برق باعث باز شدن یا بسته شدن درب آسانسور می شود.
کفشک های راهنما دستگاه هایی می باشند که اصولا برای هدایت کابین و وزنه تعادل در طول مسیر ریل های راهنما بکار برده می شوند. آنها همچنین حرکت های جانبی کابین و وزنه تعادل را در طی مسیر ریل راهنما به حداقل می رسانند.
دو نوع کفشک راهنما بر طبق زیر موجود می باشد:
1 - راهنماهای غلطکی: کفشک های راهنما که از غلطک استفاده می کنند و به جای لغزش روی ریل ها، بر روی ریل های راهنما می چرخند ( یک مجموعه سه چرخه که بر خلاف ریل های راهنما می چرخند).
2 - راهنماهای لغزشی: کفشک های راهنما یی می باشند که بر روی ریل ها می لغزند؛ قطعه لغزشی این کفشک ها از جنس فلز می باشد و نیازمند روغن کاری ریل های راهنما یا مواد پلاستیکی است که معمولا این عمل به طور خودکار صورت می گیرد.
ج - دستگاه ایمنی درب:
هر دستگاهی که به همراه درب های اتوماتیک آسانسور بکار می رود و در هنگام گیر کردن مانعی بین درب در حال بسته شدن، باز می شوند و کلیه عملیات ایمنی درب را به عهده دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
