نئون چیست؟

نئون یک عنصر شیمایی جدول تناوبی است که نماد آن Ne بوده، عدد اتمی آن 10 می باشد. نئون تقریباً یک گازنجیب بی حرکت و بی رنگ می باشد که اگر در لوله های خلاء و یا لامپهای نئون بکار برده شوند، نور مایل به قرمز واضحی را تولید می کند.

تاریخچه

نئون که یونانی آن، Neos به معنی جدید می باشد، توسط "William Ramsay" و "Morris Travers" در سال 1898 کشف شد.

پیدایش

نئون معمولا به شکل گاز با مولکولهایی که حاوی یک اتم نئون می باشند، یافت می شود. نئون که از گازهای نادر است، در قسمت اول اتمسفر زمین در ارتفاع 65000 متری یافت میؤ شود که با سرد کردن هوا و تقطیر آن، می توان مایع برودتی نئون را به دست آورد.

خصوصیات قابل توجه

نئون دومین گازنجیب سبک بوده که در لامپهای خلاء، نور نارنجی مایل به قرمز از خود ساطع می کند. نئون در بیشتر موارد به عنوان خنک کننده ارزانتری در مقایسه با هلیوم در نظر گرفته می شود. نئون در میان گازهای کمیاب در ولتاژ معمولی بیشترین تخلیه را دارد.

ترکیبات

اگر چه نئون در بسیاری از موارد عملی یک گاز بی اثر است، اما در ترکیب با فلوئور در آزمایشگاه، ترکیبات رنگین جالبی را به وجود می آورد. این عمل باعث شده که تصور شود که ترکیب نئون به صورت طبیعی وجود دارد، اما مدارک و شواهد می گویند که این فرضیه ممکن است درست باشد و ممکن است صحیح نباشد.

یونهای +Ne و +NeH و +NeAr و +HeNe نیز درطیف سنجی جرمی مشاهده شده اند. همچنین نئون می تواند یک هیدرات ناپایدار را به وجود آورد.ذرات آلفا از اورانیوم حاصل می شوند، در حالی که نوترونها از طریق واکنش دوم ذرات آلفا تولید می شوند. تجزیه ایزوتوپی سنگهای خاکی، پیدایش اولیه Ne-21 را نشان می دهد.

این ایزوتوپ توسط واکنشهای هسته ای بر Mg، Na، Si و Al به وجود می آیند. با تجزیه سه ایزوتوپ ترکیبات اولیه از نئون ماگمایی و نئون هسته ای تعیین می شود. این عمل به ما نشان می دهد که نئون، یک ابزار مناسب جهت تعیین دوره زمین شناسی سنگی و شهاب سنگی می باشد.