مقایسه بلاک چین عمومی و بلاک چین خصوصی

در این مقاله قصد داریم نحوه عملکرد و میزان امنیت بلاک چین عمومی و بلاک چین خصوصی را مقایسه کنیم. بسیاری از مفاهیم بلاک چین در سال های اخیر تغییر کرده و این اصطلاح گاهی به غلط تعبیر می شود. وقتی سعی می کنیم تفاوت اصلی بین بلاک چین عمومی و خصوصی را درک کنیم، مهم است توجه داشته باشیم که واژگان این حوزه در رسانه ها اغلب به شیوه ای نادرست بیان شده و مورد استفاده قرار می گیرند. بلاکچین عمومی و خصوصی شباهت های زیادی به هم دارند که از جمله آنها می توان به این موارد اشاره کرد:

• هر دو شبکه ای همتا به همتا و غیرمتمرکز هستند که هر شرکت کننده یک کپی از یک دفتر کل فقط قابل نوشتن، شامل تراکنش های امضا شده را نگه می دارد. 
• در هر دو، کپی ها به صورت هماهنگ توسط پروتکلی به اسم پروتکل اجماع نگهداری می شوند. 
• هر دو تغییر ناپذیری دفتر کل را ضمانت می کنند، حتی اگر بعضی از شرکت کنندگان دچار خطا و نقص باشند.

آیا بلاک چین های عمومی ایمن تر هستند؟
بلاکچین های عمومی با ارائه پاداش به شرکت کنندگان، به منظور حذف واسطه ها و نیاز به اعتماد در شبکه به وجود آمده اند. این موضوع درست است که هرچه غیرمتمرکزسازی بیشتر باشد، بلاک چین ایمن تر است. شاید شفافیت یک بلاکچین عمومی همان چیزی است که طیف گسترده تری از کاربردها را به خود جلب می کند. با وجود نودهای بیشتر در شبکه، قطعا انجام حمله برای هکرها یا در اختیار گرفتن کنترل شبکه از طریق حمله 51 درصد سخت تر خواهد شد؛ اما در عوض باعث کند شدن شبکه نیز می شود. بلاکچین های عمومی نظیر بیت کوین برای پردازشگرهای پرداخت متمرکز موجود در بازار نظیر ویزا که می توانند 24,000 تراکنش در ثانیه پردازش کنند، رقیبی به حساب نمی آیند. به منظور پردازش تعداد تراکنش بیشتر در هر ثانیه، محدود کردن دسترسی به اطلاعات با عملکردهای خاص دقیقا همان چیزی است که بلاکچین های خصوصی در صدد دستیابی به آن هستند. بلاک چین های خصوصی در مقایسه با بلاک چین های عمومی می توانند تعداد تراکنش بیشتری پردازش کنند؛ اما آیا افزایش سرعت تراکنش ارزش قربانی کردن امنیت را دارد؟ بلاک چین های خصوصی معمولا در مقابل هک و دستکاری اطلاعات نیز بسیار آسیب پذیرتر هستند.

همه چیز درباره اعتماد است.
بلاک چین های عمومی نظیر بیت کوین و اتریوم طوری طراحی شده اند تا از ناشناس بودن تراکنش ها محافظت کنند. به همین دلیل است که ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین های عمومی هستند. در عین حال، در عرصه بلاک چین های شرکتی، شاهد این هستیم که کسب و کارها به پذیرش بلاکچین های خصوصی روی می آورند؛ زیرا به شفافیت کامل یا به اشتراک گذاری تمام اطلاعات تجاری خود با رقبا تمایلی ندارند. بلاکچین های خصوصی تضمین می کنند که بر تمام کسانی که می توانند جزییات اطلاعات موجود در زنجیره را بنویسند و بخوانند، کنترل کامل دارند.

در خصوص این موضوع که کدام بلاک چین برتر از دیگری است، باید گفت که به نظر می رسد بلاک چین عمومی به دلیل قابلیت به کارگیری در اکثر کاربردها و شرایط و بدون محدودیت در دسترسی، دارای ویژگی های بهتری است. در عین حال، مسئله حریم خصوصی در هر دو بلاک چین وجود دارد. بسیاری از مردم فکر می کنند که این بلاک چین ها رقیب همدیگر هستند اما در واقع این طور نیست. این دو بلاک چین تنها برای فراهم کردن راه حل های مختلف تلاش می کنند.

تفاوت مهم بین بلاکچین های عمومی و خصوصی، سطح اجازه دسترسی به شرکت کنندگان در شبکه است. بلاکچین های عمومی بدون نیاز به مجوز و غیرمتمرکز هستند. تمام کاربران می توانند تراکنش ها را بررسی و اطلاعات آنها را به زنجیره اضافه کند. بلاکچین عمومی کاملا آزاد و دارای کدهای محاسباتی متن باز است که می تواند مورد بازبینی و بررسی قرار گیرد و توسط کسانی که می خواهند به نود کامل یا ماینر تبدیل شوند، دانلود شود. بلاکچین های خصوصی متمرکزتر هستند زیرا فقط به افراد خاصی امکان می دهد تا در یک شبکه بسته شرکت کنند. در بلاکچین خصوصی، تمام تاییدکننده ها یکدیگر را می شناسند و به عنوان بخشی از شبکه منتصب می شوند و قابلیت تغییر یا اصلاح تراکنش ها بر اساس نیازهای خود را دارند. در نتیجه، یک بلاکچین خصوصی برای حمله 51 درصد مستعدتر است؛ زیرا نودهای مخرب آسانتر می توانند کنترل شبکه را در دست بگیرند.

یکی دیگر از تفاوت های اساسی بین بلاکچین های عمومی و خصوصی، مقیاس پذیری است. مقیاس پذیری یکی از موضوعات مهم در عرصه ارز دیجیتال، مخصوصا برای کوین های قدیمی تر نظیر بیت کوین است که می تواند فقط 7 تراکنش در ثانیه پردازش کند. در حال حاضر هایپرلجر می تواند تا 20,000 تراکنش در ثانیه را پردازش کند و در نتیجه، سرعت و کارایی شبکه خود را برای کاربران حفظ کند. بلاکچین های عمومی معمولا کندتر هستند زیرا تعداد شرکت کنندگان معتبر، بیشتر است. در نتیجه، این بلاکچین ها تراکنش ها را با تاخیر پردازش می کنند؛ در حالی که در بلاکچین های خصوصی نیازی نیست که تراکنش ها از صدها یا هزاران نود عبور کند تا اطلاعات آنها تایید شود. بنابراین، این تراکنش ها می توانند با سرعت بیشتری پشتیبانی و پردازش شوند. ممکن است مفهوم غیرمتمرکزسازی برای ارائه شفافیت، امنیت و کاهش هزینه ها باشد، اما در آخر تمام این موارد به اهداف کسانی بستگی دارد که این فناوری را می پذیرند.